Het nieuwe huwelijksvermogensrecht en the survival of the fittest boekhouder
02 mei 2017
Ik schrijf mijn meer dan gemiddelde eigenwijsheid toe aan mijn (te) brede interesse. Daarbij breekt mij vaak op dat ik van diepgang hou en dat gaat ver. Als voorbeeld wil ik weten waarom langzaam maar zeker het aantal waarnemingen in Nederland van de pyamaschildwants aan het toenemen is. Waarschijnlijk speelt daarbij de klimaatverandering een rol, maar dit 1 cm zwarte oranjerood gestreepte insectje moet daarvoor wel een heel eind vliegen vanuit Afrika. Ik wil dus weten hoe dat beestje dit voor elkaar krijgt.
Nog boeiender vind ik het menselijke gedrag en onze innerlijke drijfveren. Een studie van de menselijke evolutie heeft opgeleverd dat bepaalde vormen van autisme, ADHD en ander gedrag dat tegenwoordig wordt aangemerkt als een stoornis in het spectrum van autisme, zijn voortgekomen uit natuurlijke selectie. Verre voorouders die met stenen vuistbijlen konden jongleren en echt konden speerwerpen, hebben dankzij die “talenten” weten te overleven. Die aanleg was dus ongeveer 200.000 jaar geleden onontbeerlijk in the struggle for life en droeg bij aan de survival of the fittest. De actualiteit gebiedt te melden dat als je nu met een steen in de ene hand en met een speer in de andere hand als expliciete ADHD’er op de Grote Markt in Breda verschijnt, de kans groot is dat je in een dwangbuis wordt afgevoerd. Tijden veranderen en zodoende moet je tegenwoordig boekhoudtalent hebben als het gaat om the survival of the fittest, althans in Nederland!
In Nederland is namelijk recent de wetswijziging voor het nieuwe huwelijksgoederenrecht door de Eerste Kamer aangenomen. De wettelijke gemeenschap van goederen bij een huwelijk wordt uit het Burgerlijk Wetboek gekieperd en dan geldt voortaan als wettelijk stelsel de beperkte gemeenschap van goederen. Deze wetswijziging leidt ertoe dat alle bezittingen en schulden die iedere partner voorafgaande aan het huwelijk in eigendom had, privévermogen blijven. Hetzelfde geldt voor alles dat een van hen uit schenking of nalatenschap verkrijgt. Goederen en schulden die aan een van de partners op enigerlei wijze verknocht zijn, vallen alleen in de gemeenschap van goederen voor zover die verknochtheid zich hiertegen niet verzet. Als er een bedrijf in het spel is, moeten de winsten en/of verliezen, voor zover dit in het maatschappelijk verkeer als redelijk wordt beschouwd, wel aan deze beperkte gemeenschap worden toegerekend. Verder wordt het verhalen van privéschulden op het gemeenschappelijk vermogen ingedamd, en wel tot de helft van de opbrengst van het uitgewonnen goed. De andere helft van de opbrengst komt aan de andere partner toe en valt in het privévermogen. Die partner kan zelfs tegen betaling van de helft van de waarde dat goed overnemen.
De beperkte gemeenschap van goederen is een bedenkelijke modernisering van het Burgerlijk Wetboek, waarvan overigens door middel van huwelijksvoorwaarden afgeweken kan worden. Deze wetswijziging verlangt immers dat iedereen die getrouwd is in the struggle for life secuur gaat boekhouden. Anders werkt deze nieuwe wetgeving in geval van een echtscheiding (1 op 3) als een boomerang en zal er een boekhoudkundige oorlog gevoerd gaan worden. Ook dan geldt het principe van the survival of the fittest en dat is dan diegene met de beste accountant. U mag zich bij ons melden…