Mañana

We blinken in Nederland uit in het elkaar opzwepen. “Wat onmogelijk is, wordt direct gedaan, alleen wonderen duren iets langer”, lijkt het devies. We denderen op die manier door. Daarvoor moet alles op tempo in een stramien gegoten worden. We introduceerden de agenda, de afwerkstaat, het to-do-lijstje, de planning, de checklist, de controlesheet, de vastlegging en een bucketlist etc. om vanwege die toenemende snelheid en met het oog op de controle daarbij, alles zorgvuldig binnen het beoogde tijdsbestek te realiseren. Dat is allemaal nodig in de vierentwintig uurs economie die we er inmiddels op na houden. Er is geen tijd meer voor “wellicht volgende week”, het Bourgondische “het komt” of mañana. Alles moet zo snel als mogelijk met het oog op adequaat, efficiënt, rendement, lean and mean geregeld worden. A.s.a.p. moet onder de streep het voordeel dubbel onderstreept blijken, want dan heb je het voor elkaar.

6-minutenzone

Je zou er hartkloppingen van gaan krijgen, als je over deze gang van zaken te lang nadenkt. Gelukkig leven we daarvoor in een land met een  6-minutenzone. Althans dat is het streven in Nederland vanwege de voormelde aanpak. Niemand kan het immers een leven lang volhouden om een voortdurende sprinter te zijn. Geen nood, want zodra als gevolg daarvan hartritmestoornissen optreden of nog erger een hartstilstand, moet er binnen 6 minuten hulp kunnen zijn. Binnen 6 minuten moet 112 gebeld kunnen zijn, reanimatie gestart zijn door een burgerhulpverlener of moet een AED ingezet kunnen worden. Elke dag sterven er circa 35 mensen in Nederland vanwege een hartstilstand. De Nederlandse Hartstichting zet er om die reden op in dat er overal voldoende burgerhulpverleners zijn die een app krijgen zodra er iemand in de nabijheid gereanimeerd moet worden. De 6 minuten zijn dan cruciaal.

Subsidies

Om dit 6-minuten netwerk sluitend te krijgen en te houden, is het nodig dat er steeds voldoende vrijwilligers zijn. Zij moeten bereid zijn om zo nu en dan wat tijd te steken om reanimatiecursussen of een BHV-cursus te volgen. Zowel voor dergelijke cursussen als voor een AED kunnen in een heleboel gemeentes subsidies worden verkregen. Anders zijn er wel andere organisaties die hiervoor een duit in het zakje willen doen. Het hoeft dus geen kwestie van centen te zijn om een dergelijke maatschappelijke inzet niet te plegen als eenling, ondernemer, instelling of organisatie. Het gaat immers om mensenlevens.  

Kiezen voor jezelf 

Ieder voor zich moet zich overigens wel afvragen of dit echt de methodiek is om op een verantwoorde manier de vierentwintig uurs economie in de zesde versnelling te houden. Uiteraard spelen het ruimschoots bewegen, een gezonde voeding met de schijf van vijf, op tijd voldoende slapen een belangrijke rol. De ervaring leert echter dat we niet de besten zijn om ons hier altijd aan te houden. Zodoende gaat het wel eens fout. Om die reden moeten we investeren in de BHV-er en de AED of zelf daarmee aan de slag gaan. Maar daarnaast soms een rustmomentje kiezen voor jezelf en dan op zijn tijd ‘mañana’ denken, helpt ook wel een beetje…